سپس مسعودى به نکته اى اشاره دارد که شرح آن را از کتاب النصایح الکافیه لمن یتولى معاویه نقل مى کنم . عمار یاسر در جنگ صفین به دست اصحاب معاویه کشته شد و چون رسول خدا بر حسب روایت بخارى در کتاب خود و دیگران در موقع ساختن مسجد مدینه که عمار بیش از دیگران کار مى کرد و به او نگریست و گفت : عمار! تقتله الفسه الباغیه ، یدعوهم الى الجنه و یدعونه الى النار افسوس بر عمار که گروه بیدادگر او را مى کشند، در حالى که آنان را به سوى بهشت دعوت مى کند و آنها او را به دوزخ مى خوانند. شهادت عمار حق را روشن ساخت و مسلم شد که گروه بیدادگر معاویه و یاران او هستند، معاویه براى رها شدن از این مشکل گفت ما عمار را نکشته ایم کسى که او را به جنگ آورده یعنى على کشنده اوست ، گفتار معاویه را به على علیه السلام خبر دادند، فرمود: بنابراین کشنده حمزه سید الشهدا هم رسول خدا بود که او را به جنگ با مشرکین بیرون برد.