نامه کوفیان به امام علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم این نامه را سلیمان بن صرد، و مسیب بن نجبه و رفاعه بن شداد بجلى ، و حبیب بن مظهر، و دیگر شیعیان مسلمان و با ایمان حسین بن على (ع ) که ساکن کوفه اند به حسین بن على علیه السلام مى نویسند سلام بر تو باد در ستایش خدایى که جز او خدایى نیست با تو همزبانیم ، ستایش خدایى راست که دشمن بیدادگر کینه توز تو را درهم شکست ، همان کسى که بر این امت چیره گشت و بناحق زمام امر حکومتش ‍ را به دست گرفت ، و بیت المال امت را غصب کرد و بدون رضاى مسلمانان بر آنان حکومت یافت سپس مردان نیک امت را کشت ، و بدکاران آنها را باقى گذاشت و مال خدا را به دست بیدادگران و توانگران سپرد، خدایش از رحمت خویش بدور دارد، چنانکه قوم ثمود را به دور داشت .
اکنون ما مردم عراق را پیشوا و امامى نیست ، پس به سوى ما بیا، شاید خداى متعال ما را به وسیله تو، بر حق فراهم سازد، ما نه در جمعه و نه در نماز عید با نعمان بن بشیر کارى نداریم ، و او در قصر دارالاماره تنهاست و اگر خبر یابیم که به سوى ما رهسپار شده اى بیرونش مى کنیم و به خواست خدا تا شام تعقیبش خواهیم کرد.
این نامه را بوسیله عبدالله بن سبع همدانى و عبدالله بن وال فرستادند و از آنها خواستند تا بشتاب رهسپار مکه شوند، و آن دو در دهم ماه رمضان سال 60 در مکه خدمت امام رسیدند و نامه را تقدیم داشتند.
مردم کوفه در روز بعد در حدود صد و پنجاه نامه فرستادند که هر نامه اى از یک نفر یا دو و یا چهار نفر بود و اکثر نامه ها را قیس بن مسهر صیداوى و عبدالرحمن بن عبدالله بن شداد ارحبى و عماره بن عبدالله سلولى از کوفه به مکه آوردند، دو روز دیگر گذشت و شیعیان کوفه با هانى بن هانى سبیعى و سعید بن عبدالله حنفى نامه اى به این مضمون به حضور امام تقدیم داشتند:
بسم الله الرحمن الرحیم نامه اى است براى حسین بن على علیه السلام از شیعیان مسلمان و با ایمانش ، زود باش و شتاب کن که مردم به انتظار شما و هیچ نظرى به جز شما ندارند، شتاب کن شتاب کن باز هم شتاب فرما شتاب فرما والسلام .
سپس شبث بن ربعى و حجار بن ابجر و یزید بن حارث بن رویم و عروه بن قیس و عمرو بن حجاج ربیدى و محمد بن عمرو تیمى نامه اى به این مضمون نوشتند:
اى فرزند پیامبر! باغ و بیابان سبز و خرم و میوه ها رسیده است هرگاه مى خواهى رهسپار شو که سپاهیان عراق پذیرش مقدمت را آماده اند والسلام .
نامه هاى مردم کوفه نزد امام روى هم آمد و فرستادگان عراق در مکه فراهم شدند، امام علیه السلام در پاسخ نامه هاى کوفیان چنین نوشت :